Skąd pomysł, by pójść na “działki” zimą? Ogrody działkowe żyją całkowicie innym rytmem o tej porze roku. Przy pniach drzew owocowych usypywane są kopczyki, kwiaty przechodzą w stan hibernacji, a ze stolików przed altankami znikają ceraty i wszelkie przedmioty. Koniec sezonu. Ale dzięki temu, że z większości drzew i krzewów opadły już liście wnętrza działek się odsłaniają. Można z łatwością przyjrzeć się innym, niewidocznym latem, elementom. W czasie spaceru towarzyszyli nam Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis z pracowni architektonicznej Centrala, którzy od kilku lat zajmują się hydrobotaniką i powiązaniami projektowania z refleksją o wodzie i regułach obecnych w przyrodzie - czy mogą i jak mogą kształtować współczesną architekturę. Ich prace, dotyczące tej tematyki były pokazywane m.in. na wystawie Muzeum Woli "Więcej zieleni! Projekty Aliny Scholtz."
Matka stołecznej zieleni i orędowniczka zrównoważonego projektowania - Alina Scholtz, zwracała szczególną uwagę na obecność wody w ogrodach i przestrzeniach publicznych. Niewielkie oczka wodne, baseny dla lilii czy wkopane beczki w ogródkach, to różne sposoby wykorzystania wody w projektowaniu ogrodu. Takie przykłady odnaleźliśmy w ROD Koło II podczas spaceru.
Odwiedziliśmy m.in. działkę Barbary i Jana Ożarowskich, która może być modelowym przykładem wykorzystywania wody w ogrodzie. System rur, beczek, wanien, pojemników i poidełek to mądre sposoby na racjonalną gospodarkę wodną w środku miasta. Woda pełni tu także funkcję dekoracyjną. Pani Barbara tak opowiadała o swoich oczkach: "Bardzo lubię oczka wodne. Ta beczka jest 1942 roku. Wiem to, bo doszukałam się daty na spodzie. A w tamtym oczku mamy kaczeńce, które wiosną bardzo ładnie kwitną na żółto. Tam mamy wkopaną taką tackę po malowaniu, tu małą wannę, w której też rosną różne rośliny. Teraz ludzie boją się komarów, a kiedyś te wodne ogródki były powszechne.
"Zimowy spacer po działkach" był wydarzeniem towarzyszącym wystawie "Działkowicze czy działkowcy?" Wolskiego Centrum Kultury.
